Οι αποστάτες της ανάρτησης συνήθως τοποθετούνται σε περίπτωση που το αυτοκίνητο μεταφέρει συχνά βαριά φορτία ή κινείται εκτός δρόμου. Όταν συμβαίνει αυτό, τα βαριά φορτία ενδέχεται να επιφέρουν ταχύτερη φθορά των ελατηρίων, μειώνοντας την απόσταση του αυτοκινήτου από τον δρόμο.

Οι αποστάτες ενδέχεται να είναι φτιαγμένοι από διάφορα υλικά:

• Αλουμίνιο: ο σχεδιασμός τους αποσκοπεί σε χρήση με βαριά φορτία και έχουν αντοχή στη διάβρωση. Τις περισσότερες φορές είναι ακριβότεροι. Καλό θα ήταν να τοποθετούνται στον εμπρόσθιο άξονα.
• Πλαστικά: δεν έχουν ευαισθησία στη διάβρωση και παρέχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
• Πολυουρεθάνης: έχουν ελαστικότητα και δεν παθαίνουν παραμορφώσεις από τα χτυπήματα. Τα συγκεκριμένα τμήματα είναι οικονομικά και έχουν ανθεκτικότητα. Όπως και τα αντίστοιχα πλαστικά, αποτελούν τη βέλτιστη λύση για τον οπίσθιο άξονα.
• Από καουτσούκ: είναι οικονομικά, αλλά δεν παρέχουν δύναμη και ανθεκτικότητα στα χτυπήματα σε σύγκριση με αυτά από πολυουρεθάνη.

Με βάση τον σκοπό χρήσης και την ανθεκτικότητά τους, τα τμήματα διαιρούνται σε:

1. Εργοστασιακά: εγκαθίστανται στο αυτοκίνητο κατά την κατασκευή τους και ο σχεδιασμός τους αποσκοπεί σε χρήση υπό φυσιολογικές συνθήκες.
2. Ενισχυμένα: έχουν αντοχή στα βαριά φορτία. Δίνουν στο αυτοκίνητο τη δυνατότητα να κινείται με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στις εκτός δρόμου επιφάνειες και να μεταφέρει βαριά φορτία ή να τραβά ρυμουλκούμενο.
3. Για την αύξηση της απόστασης από το δρόμο: αποσκοπούν για χρήση σε οχήματα που κινούνται τακτικά εκτός δρόμου.
4. Για τη μείωση της απόστασης από το έδαφος: μιας και διαφοροποιούν το κέντρο βάρους, κάνουν το όχημα σταθερότερο στους ελιγμούς. Έχουν μεγάλη δημοτικότητα ανάμεσα στους λάτρεις της σπορ οδήγησης.

Η τοποθέτηση των καινούριων τμημάτων, ενδέχεται να επιφέρει βελτίωση των οδηγικών επιδόσεων του αυτοκινήτου. Παραδείγματος χάρη, τα ενισχυμένα εξαρτήματα στον εμπρόσθιο άξονα μειώνουν στο ελάχιστο τις κλίσεις του αυτοκινήτου στο φρενάρισμα. Τα πιο μαλακά τμήματα στον οπίσθιο άξονα ενδέχεται να επιφέρουν μείωση της υπερστροφής.

Η αλλαγή των ελατηρίων της ανάρτησης αποτελεί μια περίπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία, την οποία σας συστήνουμε να εμπιστευθείτε στους επαγγελματίες κάποιου συνεργείου. Αν αποφασίσετε να αλλάξετε τα τμήματα μόνοι σας, θα σας χρειαστούν:

• ένας συμπιεστής ελατηρίων,
• ένα σετ γερμανικών και πολύγωνων κλειδιών,
• μια συσκευή ανύψωσης του αυτοκινήτου.

Να θυμάστε! Όταν εκτελείτε τις συγκεκριμένες εργασίες να τηρείτε τις προφυλάξεις ασφαλείας και τις συστάσεις του κατασκευαστή του αυτοκινήτου. Να αλλάζετε και τα δύο τμήματα κάθε άξονα, μιας και διαθέτουν σχεδόν τον ίδιο χρόνο ζωής. Η διαδικασία της αλλαγής των εμπρόσθιων και των οπίσθιων τμημάτων ενδέχεται να είναι διαφορετική.

Αν το ελατήριο βρίσκεται τοποθετημένο επάνω στο γόνατο της ανάρτησης, ασφαλίστε το με τη χρήση συμπιεστή ελατηρίων. Μετά, ξεβιδώστε το επάνω μέρος της βάσης του γόνατου και ανυψώστε το αυτοκίνητο. Συνεχίστε αποσυνδέοντας το κάτω στοιχείο στερέωσης από το ψαλίδι της ανάρτησης ή το μουαγιέ. Αν το τμήμα είναι τοποθετημένο ανεξάρτητα από το γόνατο της ανάρτησης, ξεβιδώστε το από το αμάξωμα του αυτοκινήτου και το ψαλίδι ή το ακραξόνιο. Βάλτε στη θέση του το καινούριο τμήμα και τοποθετήστε και πάλι τα τμήματα με την αντίθετη σειρά.

Προσέξτε ιδιαίτερα όταν τοποθετείτε τον συμπιεστή ελατηρίων. Αν δεν ευθυγραμμιστεί και σταθεροποιηθεί σωστά, ενδέχεται να προξενήσει ζημιές στο αυτοκίνητο και τραυματισμούς. Αφού αλλάξετε τα τμήματα, κάντε μια δοκιμαστική βόλτα. Αν τα τμήματα έχουν τοποθετηθεί σωστά δεν θα ακουστούν χτυπήματα ή κροταλίσματα.